Powstaje urbanistyczny plan kosmosu: barwy, tradycyjne techniki, imaginacja i teoria

Przez 50 lat swojej twórczości jako malarz G.A. Woldański zajmuje się urbanistycznym systemem linearnym profesora Oskara Hansena. Fascynuje go malarstwo jaskiniowe za pomocą najprostrzych środków, jak pigemt i farba.

G.A. Woldański pragnie na powierzchni nadać formę ruchowi w wszechświecie i życiu w czasie. Mówi: „Moje oczy, mój mózg spostrzegają drogi we wszystkie kierunki, ale nie punkty lokalizacyjne.“ Twórczym wyzwaniem jest dla niego malowanie obrazów za pomocą najprostrzych środków, jak pigment, farby (olejowe), płótno, papier, plastyk. Farby są nakładane warstwa po warstwie. Artysta maluje farbami olejowymi oraz temperowymi i stosuje gwasz, farby akwarelowe i akrylowe. Z technik artystycznych używa technikę mieszaną, taką jak technikę impast.

G.A. Woldański podkreśla, że osoba oglądająca powinna zdecydować, z jakiego miejsca chce patrzyć na obraz. Sposób w jaki obraz jest prezentowany, należy wybrać dowolnie: Może wisieć na ścianie lub leżeć na stole. Jest możliwe utworzenie dobrowolnych połączeń między kilkoma obrazami. To przypadek określa, gdzie znajduje się podpis malarza na obrazie. Otwarta forma i wektor czasu łączą się w jedno. Artysta mówi o swojej pracy twórczej: „Koniec tego cyklu wyznaczy moją śmierć.“ Każdy obraz jest częścią drogi w uniwersum. Każdy obraz jest częścią pamiętnika artystycznego.